به گزارش فارس، شامگاه 22 خرداد امسال، مرد ميانسالي با حضور در كلانتري 172 شهر ري، مدعي شد فردي به نام محمد را با قمه مجروح كرده است.

دقايقي بعد از حضور اين فرد در كلانتري، دو مرد ديگر هم با حضور در كلانتري مدعي شدند اين فرد را كه از صحنه مجروح كردن يك جوان گريخته تعقيب كرده‌اند.

مأموران كلانتري در محل حادثه حضور يافتند اما افرادي كه در صحنه حضور داشتند اعلام كردند فرد مجروح كه برادر زن متهم است بر اثر شدت جراحات وارده به قتل رسيده است.

متهم به نام حامد دستگير و مدعي شد كه به خاطر اختلافات خانوادگي با برادر همسرش به نام محمد درگير و بعد از اين‌كه ابتدا او با قمه مرا زد من هم قمه را از او گرفتم و به قتل رساندم. متهم در ادامه تحقيقات مدعي شد كه مقتول دخترش را مورد آزار و اذيت قرار داده و به همين دليل به قتل رسيده است؛ ادعايي كه هيچ وقت اثبات نشد.

با اعتراف متهم به ارتكاب قتل، قرار مجرميت وي از سوي دادسراي جنايي صادر و پرونده براي رسيدگي به دادگاه كيفري استان تهران ارسال شد كه صبح امروز در شعبه 113 دادگاه كيفري و به رياست قاضي محمدسلطان همتيار برگزار شد.

در ابتداي جلسه سيدرضايي، نماينده دادستان ضمن قرائت كيفرخواست صادره، بزه انتسابي به متهم را محرز دانست و خواستار مجازات متهم شد. اولياي‌دم نيز خواسته خود را قصاص متهم عنوان كردند.

در ادامه جلسه، متهم در جايگاه قرار گرفت و با بيان اين‌كه اتهام را قبول ندارد، گفت: يك ماه بود خانواده‌ام را نديده بودم؛ مقابل خانه نشسته بودم كه محمد رسيد و با بيان اين‌كه مي‌خواهد سر مرا ببرد، از من خواست به بيابان رو به روي خانه برويم. وقتي به آنجا رسيديم،‌او با قمه مرا زد و در يك لحظه كه قمه از دستش افتاد آن را برداشتم و يك ضربه به او زدم و فرار كردم.

وي در پاسخ به سؤال قاضي كه قبلا اعتراف كردي كه تمام 30 ضربه را خودت زدي گفت: قبول ندارم، من فقط يك ضربه زدم؛ احتمالا كساني كه دو ماه قبل با محمد درگير شده بودند، بقيه ضربات را زده‌اند. اطلاعي از فوت او ندارم.

متهم با بيان اين‌كه علت اين اختلاف با مقتول اين بود كه مقتول چند ماه قبل دخترش را مورد آزار و اذيت قرار داده بود، گفت: او بعد از اين كار،‌ يك خواستگاري صوري ترتيب داد تا از اين اتهام فرار كند.

اين اظهارات متهم در حالي بود كه دختر وي در مراحل بازپرسي با انكار اين اتهامات، گفت: پدرم به خانواده مادرم به چشم دشمن نگاه مي‌كرد. او تمام درآمدش را صرف خودش مي‌كرد. پدرم، يك بار مادرم را در مدرسه كتك زده بود و گفته بود طلاقت را با خون خانواده‌ات امضا مي‌كنم.

وي ادامه داد: پدرم و دايي‌ام هيچ اختلافي نداشتند. من چندين خواستگار داشتم كه به خاطر اخلاق بد پدرم، منصرف مي‌شدند. پدرم براي يكي از خواستگاران شرط گذاشته بود كه براي عدم انصراف از طلاق، سفته 100 ميليوني به اضافه 20 ميليون تومان شيربها پرداخت كند. او مرد شكاكي است كه اجازه ازدواج به من نمي‌داد و به خواستگاراني كه حتي آنها را نديده بود تهمت مي‌زد. او براي فرار از قصاص، دايي‌ام را متهم به تجاوز كرد.

همسر متهم هم در جلسه دادگاه درباره شوهرش گفت: به خاطر اختلافاتي كه با شوهرم داشتم و مزاحمت‌هايي كه او براي خانواده من ايجاد مي‌كرد، او را از خانه بيرون كرديم. چند روز بعد زنگ زد و به من گفت برادرت، به دخترم تجاوز كرده است. به خاطر اين‌كه توهين‌هاي او امري عادي بود، اين حرفش را جدي نگرفتم. اما دخترم را نزد دكتر بردم و آنها تأييد كردند كه او سالم است.

بعد از اظهارات همسر متهم، خواهر وي خطاب به قاضي گفت: از زماني كه حامد با خانواده ما وصلت كرد، توهين‌هايش به ما آغاز شد؛ او زماني كه پسرش هفت سال داشت، به خاطر مشكوك بودن به همسرش، پسرش را به كلانتري برد تا عليه مادرش دروغ بگويد اما زماني كه حاضر به شهادت دروغ نشد، او را به كنار ريل راه‌آهن برد و سرش را در حالي روي ريل گذاشت كه قطار به آنها نزديك مي‌شد.

وي افزود: اين پسر تا مدتي ديگر مهندس برق مي‌شود اما به خاطر آن حادثه، دستانش دچار لرزش شده و قادر نيست حتي براي چند ثانيه دستانش را بدون حركت نگه دارد.

در ادامه، يكي از شاهدان حادثه در جايگاه قرار گرفت و گفت: روز حادثه از خانه خارج شدم و از فاصله 70 متري متوجه زد و خورد دو نفر شدم؛ اول تصور كردم آنها با هم شوخي مي‌كنند اما وقتي درگيري آنها طول كشيد به سمت آنها رفتم. وقتي نزديك شدم ديدم حامد شخصي را كه به پشت افتاده، با ضربات چاقو مجروح و فرار كرده است.

وي افزود: با كمك يك موتورسوار او را كه با خودروي خود فرار مي‌كرد تعقيب كرديم تا اين‌كه به كلانتري رفت و خودش را معرفي كرد. وقتي به صحنه حادثه برگشتم تازه متوجه شدم كه حامد برادر همسرش را به قتل رسانده است.

بعد از اظهارات اين افراد، متهم در جايگاه قرار گرفت و با بيان اين‌كه اظهارات اين افراد دروغ و ساختگي است، در بيان آخرين دفاع گفت: من مرتكب قتل محمد نشدم اما از دادگاه و خانواده همسرم تقاضاي بخشش و تخفيف مجازات دارم.